কাব্য

গোপনে ৰাখি যামতোমাৰ কাষত….মোৰ জীৱনৰ অন্তিম ইচ্ছাপত্ৰ;হয়তো তুমি উচুপি উঠিবাক্ষণিকৰ বাবে….নুঠিবও পাৰা !!মোৰ কল্পনাৰ পৃথিৱীততুমিতো উচুপিয়ে থাকামোৰ প্ৰেৰণা হৈ …কিন্তু ভয় …

সোৱণশিৰিৰ নৈপৰীয়াগাভৰু আছিল তাই…..!সোৱণশিৰিৰ বালিত যেতিয়া তাইসোণ বাচিছিল..নাৱৰীয়াবিলাকৰ চকু থৰ হৈছিলতাইৰ..পুৰঠ কলাফুলত…..!!জংকীৰ দেশৰ পানৈ আছিলতাই..তাইৰ টনা চকুযোৰিৰচাৱনিত..প্ৰাণ পাই উঠিছিলসোণাৰু কেশৰআৰুবহুতো বনৰীয়া …

কিমান পালাগৈ অ’ সন্ধ্যাতৰাআশাৰ ডিঙৰা বাইদুখৰ কঠিয়াডঁৰা পুৰঠ হৈমোৰ বুকুৰ পথাৰত এতিয়া আঘোঁণৰ উছাহসন্ধ্যাতৰা, ৰাতি কিমান গভীৰ হলে বাৰুতোমাৰ সপোনত ভিৰ …

উদয়ভানু নাথ মোৰ চুলিয়ে জোনাকৰ ৰং সানি লোৱাৰ সময়তোমই তোমাৰ দেশলৈ ঢপলিয়াই যামকিৰাতী ৰজাবোৰে সোণোৱালী কৰি যোৱাতোমাৰ দেশৰ সৰলতা চাম । দুৱৰী …

কবি: গীতাঞ্জলি ভৰদ্বাজ জীৱনে যেতিয়া উদ‍যাপন কৰে দুখ স্মৃতি তুমি হ’বানে লগৰী মোৰ তুমি বিষাদত দিবানে মাত মচিবানে চকুৰ পানী আজি …

কবি: সত্যজিত কাকতি হে সন্ধ্যা তুমি অলপ ধীৰে যোৱানা , মোৰ সেমেকা গধূলিৰ কোমলীয়া জোনটি দেখিবলৈ পাইছো মাত্র। জিকমিক জোনাকী পৰুৱাই …

কবি: লোচন কৌশিক এটি শৰতৰ আবেলিজিৰ জিৰ মলয়াত কঁহুৱা হালিছিলনীলিম আকাশৰ ঘৰমূৱা পক্ষীজাকলৈ চাই ,আলাপৰত তুমি আৰু মইতোমাৰ মিঠা মিঠা কথাবোৰেৰেক্রমশঃ …

কবি: হেমেন ৰাজবংশী, সহকাৰী অধ্যাপক, অসমীয়া বিভাগ, টিহু মহাবিদ্যালয় লগাখিনিৰ বাবেথকখিনি কিয় দলিয়াই দিছা হৃদয়ৰ ঘৰে ঘৰে কিয় জলাইছা জুই কিয় …

কবি: ইমৰাণ হুছেইন আল আমিন সৌ শৃংগটো দেখিছ ? তাত তোৰ দেউতাৰাই মৌদাম সাজিছে । তেতিয়া তোৰ ডালিম গুটীয়া দাতবোৰ গজিছিল …

কবি: ভগৱান শৰ্মা , গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয় প্ৰগতি… বিজ্ঞান শতিকাৰ সু সভ্য মানুহৰ ৰোমাঞ্চকৰ সৃষ্টি, নে ধ্বংসৰ ভ্ৰূণেৰে গৰ্ভৱতী হোৱা প্ৰচণ্ড এট’মিক …